Friday, February 28, 2020

ನೀನಿಲ್ಲದ ಹಾದಿ

ನೆನಪಿನ ದಳಗಳ ಬಣ್ಣ ನೀಲಿ. ನೀ ಬಿಟ್ಟ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿನ ರಭಸಕ್ಕೆ ಹಾರಿ ಹೋದ ನೆನಪಿನ ಪಕಳೆಗಳಿಗೇನು ಗೊತ್ತು ಅವು ಉಳಿಸಿ ಹೋದ ಕಣ್ಣಂಚಿನ ಹನಿಗಳ ರುಚಿ.
ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳ ರುಚಿಯೇನೋ ಉಪ್ಪು. ನಿನ್ನ ಬಿಸಿ ಮುತ್ತು ತಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿಯೇ ಸುಖಿಸಿದ ರೆಪ್ಪೆಗಳಿಗೇನು ಗೊತ್ತು ಅದರಿಂದ ಕಣ್ಣೀರೂ ಸಿಹಿಯಾಯಿತೆಂದು... 
ನೋವೊಂದು ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಚಾದರವಿದ್ದಂತೆ. ನಿನ್ನ ಕನಸಿನ ಬಿಸಿ ಅಪ್ಪುಗೆಯೊಳಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ನಲುಗಿದ ಎದೆಯೊಳಗೆ ನೀನುಳಿಸಿ ಹೋದ ನೋವಿಗೇನು ಗೊತ್ತು, ಅದರ ವಾಸನೆ ಹಿತವಾಗಿದೆಯೆಂದು.
******
ನನ್ನ ಜೊತೆ ನೀ ನಡೆದ ಹಾದಿಯ ತಿರುಗಿ ನೋಡುವ ಯೋಚನೆಯೇ ನನ್ನೆದೆ ಬಡಿತದ ಹದ ತಪ್ಪಿಸುತ್ತದೆ... ನೀಲಿ ನೀಲಿಯ ಸಿಹಿಯಾದ ಹಿತವಾದ ನೆನಪುಗಳು ನೋವುಗಳು ಕಣ್ಣೀರುಗಳು ನಮ್ಮನ್ನ ತಡೆಯದಿರೆಂದು ಗೋಗರೆಯುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ಹರಳುಹರಳಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ.

Saturday, February 1, 2020

ಕಡಲು ಮತ್ತೆ ರೆಕ್ಕೆ ಮುರಿದ ಹಕ್ಕಿ

ನೀ ಕೊಟ್ಟ ನೋವೆಲ್ಲ 
ಮನದ ಚಿಪ್ಪೊಳಗೆ ಕೂಡಿಟ್ಟು 
ಸ್ವಾತಿಯ ಮಳೆಗಾಗಿ ಕಾದೆ 
ಮಳೆ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ, 
ಮುತ್ತು ಅರಳಲಿಲ್ಲ
*******
ಅಂದು ಹೊರಗೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆ
ಒಳಗೂ ಹುಣ್ಣಿಮೆ
ನೋಡುತ್ತ ಮೈಮರೆತಿದ್ದೆವು
ಕಡಲ ಅಲೆಗಳ ನಾಟ್ಯ
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕಡಲಲ್ಲೂ
ಅಲೆಗಳ ಭೋರ್ಗರೆತ
ನಿನ್ನ ಮುಟ್ಟುವ ತವಕದ ಹೊರಳಾಟ
ಆದರೆ
ನನ್ನೆದೆಗೆ ನೀ ಕಿವಿಯಿಡಲಿಲ್ಲ
ಹಾಗಾಗಿ ನಿನಗದು ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ
*******
You sat empty
And I remained dry
And the evening passed
With no high tides
And no high in heart
Where did love vanish?
******
ನೀ ಜತೆಗಿದ್ದರೆ ನನಗೆ
ನೀ ಏನೂ ಕುಡಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ ಗೆಳೆಯ
ಯಾಕೆಂದರೆ
ನನಗೆ ನೀನೇ ಒಂದು
ಇಳಿಸಲಾಗದ ಅಮಲು
******
ಆದಿನ ನನ್ನ-ನಿನ್ನ ನಡುವೆ
ನಿಚ್ಚಳವಾಗಿತ್ತು ಗೋಡೆ
ಅದ ಹತ್ತಿ ಹಾರಿ
ನಿನ್ನಾಳಕ್ಕಿಳಿಯುವ ತವಕ
ಆದರೆ ಗೋಡೆ ದೊಡ್ಡದೇ ಇತ್ತು
ನನ್ನ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ನಿಲುಕದ್ದಾಗಿತ್ತು
ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಹಾರಿದರೆ
ನಾ ಬೀಳಲೂಬಹುದು
ಆಗ ನನ್ನ ಎತ್ತುತ್ತಿದ್ದೆಯಾ ನೀನು
ಇಲ್ಲ ಕಾಲುಮುರಿದು ಬಿದ್ದವಳ
ಹಾಗೇ ಇರು ಅಂತ
ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆಯಾ
ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ...
ಅದಕ್ಕೇ ಗೋಡೆ ದಾಟಿರಲಿಲ್ಲ ಗೆಳೆಯ.
ಇಂದು ಹೀಗೆ ಅಚಾನಕ್ ಗೋಡೆ ದಾಟಿ
ಕಾಲು ಮುರಿದು ರೆಕ್ಕೆ ಮುರಿದು
ಬಿಕ್ಕುತ್ತಿರುವ ಈ ದಿವಸ...
ನೀನೆಲ್ಲಿ, ನಿನ್ನಾಳವೆಲ್ಲಿದೆಯೆಂದು
ಇನ್ನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
******