ಕಾಯುವರಿಲ್ಲದೆ ಬಾಡಿದ ಹೆಣಗಳು
ದಿನವಿಡಿ ಧಗಧಗ ಉರಿಯುವ ಚಿತೆಗಳು
ಮನೆಗಳು ಮನಗಳು ಭಣಭಣಭಣಭಣ
ಕಿಟಿಕೆಯ ಆಚೆಗೆ ಗದ್ದಲ ಗದ್ದಲ
ಆಡುವ ಮಾತಿಗೆ ಕಾಣದು ಅಳತೆ
ಕೇಳುವ ಕಿವಿಗಳಿಗಿಲ್ಲಿದೆ ಕೊರತೆ
ಇಂದ ಬವಣೆಯಲಿ ತಳ್ಳಿದ ಮೇಲೆ
ನಾಳೆಯ ಬಸಿರಲಿ ಅಡಗಿಹ ಚಿಂತೆ
ಎದೆಯಿದು ಒರಟು, ಬುದ್ಧಿಯು ಬರಡು
ಕಾಯುವುದಾರಿಗೆ ಈಗಲೆ ಹೊರಡು
ಕತ್ತಲ ದಾರಿ, ಕಹಿ ಸಾಮಾನ್ಯ
ಪಾಡಿನ ಜಾಡಲಿ ಭಾವವು ಶೂನ್ಯ
ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದ ಕನಸಿನ ತೆರದಲಿ
ಎಂದೋ ಮರೆತಿಹ ಹಾಡಿನಂದದಲಿ
ಮನವನು ಮೀಟುವ ನಿನ್ನಯ ಒಲವಿಗೆ
ಮಿಡಿಯಲು ನನ್ಸಲಿ ಹೃದಯವೇ ಇಲ್ಲ