ಅಪ್ಪ ಹಾಕಿದ ಆಲದ ಮರ...

ಅಪ್ಪ ಹಾಕಿದ ಆಲದ ಮರ

ನಾನು ಬೆಳೆಸಿದ ಈ ಮರ

ಬೇರೇನೂ ಬೆಳೆಯಬಿಡದು

ಹಾಗಾಗಿ ಅದರಡಿ ಜಾಗವೋ ಜಾಗ

ನೆರಳು, ಮೇವು ಕೊಡುತ್ತಿದೆ

ದಣಿದು ಬಂದ ಜನಕ್ಕೆ

ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ, ಹಕ್ಕಿಗಳಿಗೆ

ಹೂವುಗಳೆಷ್ಟು ಚಂದ,

ನನ್ನ ದೇವರಿಗೆ ಅದರಿಂದಲೇ ಕಳೆ

ಹಣ್ಣುಗಳೆಷ್ಟು ರುಚಿ

ಹುಳಿ ಬರಿಸಿ ವೈನ್ ಮಾಡಿ

ಕುಡಿದಿದ್ದೇನೆ ನಾನು

ಸುರೆಯೆಂಬುದು ಸುಮ್ಮನೆಯೇ?

ದೇವತೆಗಳದೇ ಅಮಲು

ಗಾದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ

ಸತ್ತರೆ ಇದರ ಬೀಳಲಿಗೇ

ನೇತು ಸಾಯಬೇಕು ನಾನು,

ಅಷ್ಟು ತಣ್ಣನೆಯ ಆಲದ ಮರ

ಇದರಾಚೆಗೆ ಹೋದವರಿಗೆ

ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು ಮರದಡಿಯ ಸುಖ

ಆದರೊಂದು ತೊಂದರೆ...

ತೊಂದರೆಯೆಂದೆನೇ, ಅಲ್ಲಲ್ಲ

ಸಹಜ ಬೆಳವಣಿಗೆ.

ಮರದ ಬೇರು ತೂರಿದೆ

ನನ್ನ ನೆಲದಾಳಕ್ಕೆ...

ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಆಳದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿದ

ನೀರೇ ಇದರ ಜೀವಾಳ, ಬಂಡವಾಳ

ಕೀಳಹೊರಟರೆ ಎಲ್ಲಿಂದ ಕೀಳಬೇಕೋ

ತಿಳಿಯದ ಚಕ್ರವ್ಯೂಹ

ಒಂದೆಡೆ ಕಿತ್ತರೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ

ಹುಟ್ಟಿಬರುವ ಜಾದೂ...

ಈಗ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರ

ಅಡಿಪಾಯಕ್ಕೆ ತೂರಿ

ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತಿದೆಯಂತೆ

ಅವರ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಒಡೆದ ನೆಲ,

ಸೀಳಿದ ಗೋಡೆ ಹೇಳುತ್ತಿವೆ ಸಾಕ್ಷಿ

ಮನೆ ಬಿದ್ದು ಹೋದರೆ

ಅವರು ಬೀಳಬೇಕು ಬೀದಿಗೆ

ಹುಡುಕಬೇಕು ಬೇರೆ ನೆಲೆ

ಅವರೀಗ ನನ್ನ, ಮತ್ತೆ

ಮರದಡಿಯಿರುವವರನ್ನ

ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತಾರೆ ಸಂಶಯದಿಂದ

ಅರೇ, ನಾವೇನು ಮಾಡಿದೆವು,

ನಾನೋ ಸಾಧು

ಮರದ ನೆರಳಿಗೆ ಬಂದವರು

ನನ್ನ ಅತಿಥಿಗಳು

ಕೂತಿದ್ದು ತಪ್ಪೇ,

ವಿರಮಿಸಿದ್ದು ತಪ್ಪೇ,

ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ್ದು ತಪ್ಪೇ?

ಅವರೂ ಹಾಕಿಲ್ಲವೇ

ಅವರಂಗಳದಲ್ಲಿ ಗಿಡ

ನಾಳೆ ಅದು ದೊಡ್ಡದಾದಾಗ

ನನ್ನ ಮನೆಗೂ ಇದೇ ಗತಿಯಲ್ಲವೇ?

ಆದರೆ...

ಮರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುವುದಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತು

ಅದ ಬೆಳೆಸಿದ್ದು ನಾನೇ ತಾನೇ

ನನಗೆ ನೆರಳು, ನೀರು,

ಅಮಲು ಕೊಡುವ ಮರ

ಅವರ ಮನೆಯೊಡೆದರೆ

ಆ ಪಾಪದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾಲೆಷ್ಟು?