ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತಿದೆ ವಿಷು.
ಅದರ ಜತೆಗೇ ಗಾಢವಾಗಿ ಬೆಸೆದುಕೊ೦ಡ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳು...
ವಿಷು ಅ೦ದರೆ ನಮ್ಮ ಕಡೆಯ (ಕೇರಳ-ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡದ) ಯುಗಾದಿ. ಎರಡು ದಿನ ವಿಷು-ಕಣಿ ಎ೦ದು ಆಚರಿಸಲಾಗುವ ಯುಗಾದಿ ಬ೦ತೆ೦ದರೆ ನಮಗೆಲ್ಲ ಅತಿ ಸ೦ಭ್ರಮ. ನಮ್ಮಜ್ಜ ವಿಷುವಿನ ರಾತ್ರಿ 'ಕಣಿ' (ಹೊಸ ವರ್ಷದ ಸ್ವಾಗತಕ್ಕೆ ಇಡುವ ಕಲಶ) ಇಡುತ್ತಾರೆ೦ದರೆ, ನಮಗೆಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ ಗೋಸ೦ಪಿಗೆ ಹೂ, ಪಾದೆ ಹೂ, ಗೇರು ಹಣ್ಣು, ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣು, ಚೆಕರ್ಪೆ (ಮುಳ್ಳು ಸೌತೆ), ಇತರ ಹಣ್ಣು-ಹ೦ಪಲುಗಳು - ಇತ್ಯಾದಿ ಹುಡುಕಿ ತರುವ ಉಮೇದು. ಆಮೇಲೆ ಅಜ್ಜ ತೆ೦ಗಿನಕಾಯಿ, ಕಳಶ, ಚಿನ್ನ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ 'ಕಣಿ'ದೇವರನ್ನು ಅಲ೦ಕರಿಸುವಾಗ ನಾವೆಲ್ಲ ಸುತ್ತ ನೆರೆದು ಕುತೂಹಲದಿ೦ದ ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತಿದ್ದೆವು.
ವಿಷು-ಕಣಿಯ ದಿನ ಏನು ಮಾಡುತ್ತೇವೋ ಅದು ವರ್ಷವಿಡೀ ಮು೦ದುವರಿಯುತ್ತದೆ೦ಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ, ಹೊಸವರ್ಷದ ಮೊದಲ ದಿನ ನಗುನಗುತ್ತಿರಬೇಕು, ಜಗಳಾಡಬಾರದು, ಅಳಬಾರದು ಇತ್ಯಾದಿ ಅಜ್ಜ-ಅಜ್ಜಿಯ ಬುದ್ಧಿವಾದಗಳು ಕಿವಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ನೇರವಾಗಿ ತಲೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದವು... ಆಚರಣೆಯಲ್ಲೂ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದವು... :-)
ಕಣಿಯ ದಿವಸ, ಅ೦ದರೆ ಹೊಸ ವರ್ಷದ ಮೊದಲ ದಿವಸ, ಹೊಸಬಟ್ಟೆ ಧರಿಸಿ, ಹಿರಿಯರಿಗೆಲ್ಲ ಅಡ್ಡ ಬೀಳುವುದು, (ನಮಸ್ಕರಿಸುವುದು), ಮನೆದೇವರ ಪೂಜೆ.. ಕುಟು೦ಬದ ಹಿರಿಯ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಆಶೀರ್ವಾದ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು, ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ಮನೆಗಳಿಗೆ, 'ಬನ'ಗಳಿಗೆ (ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟುವ ಪುಟ್ಟ ಗುಡಿ, ಅದರಲ್ಲಿ ದೇವರಿರುವುದಿಲ್ಲ, ದೈವಗಳಿರುತ್ತವೆ), ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಸವಾರಿ, ನಮಸ್ಕಾರ. ಸ೦ಭ್ರಮವೋ ಸ೦ಭ್ರಮ.
ಹೊಸ ವರ್ಷದ ಹೊಸ ಅಡಿಗೆ... ನಮ್ಮ ಒಕ್ಕಲು ಕೊರಗು ತೆಗೆದುಕೊ೦ಡು ಬರುವ 'ಕೆ೦ಬುಡೆ' ( ಚೀನಿಕಾಯಿ :-) ) ಮತ್ತೆ ಅವನ 'ದಾನೆ ಅಕ್ಕೆರೆ' (ಏನು ಅಕ್ಕಾವ್ರೆ) ಎನ್ನುವ ತು೦ಬುನಗುವಿನ ಸಿಹಿಮಾತುಗಳು, ಅವನ ಹಿ೦ಬದಿಯಲ್ಲಿ ನಾಚಿಕೊ೦ಡು ನಿಲ್ಲುವ ನನಗಿ೦ತ ಸ್ವಲ್ಪ ಚಿಕ್ಕವಳಾದ ಅವನ ಮಗಳು... ಕೆಲಸದಾಕೆ ಲಚ್ಚಿಮಿ... ಹೊಸ ಸೀರೆ ಉಟ್ಟು ಬ೦ದು ದೇವರಿಗೆ, ನಮ್ಮಜ್ಜನಿಗೆ, ಅಜ್ಜಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಒಳ್ಳೆ ಒಳ್ಳೆ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಶುಭ ಕೋರುವ ಆಕೆಯ ಹಳ್ಳಿ ಮನಸು... ದೊಡ್ಡ ಮೂಗುತಿಯಿಟ್ಟು ಕಳ-ಕಳದ (cheks) ಸೀರೆಯುಟ್ಟ ಅಜ್ಜಿಯಿ೦ದ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೊಸವರ್ಷದ ಸತ್ಕಾರ...
ಏನೇನೋ ಹೇಳಿ ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿ, ಸಿಟ್ಟು ತರಿಸಿ, ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿ, ನಗೆ ತರಿಸುವ ಅಪ್ಪ, ಎ೦ದಿನ೦ತೆ ಶಾ೦ತವಾಗಿ ಮನೆಮ೦ದಿಗೆ ಬೇಕಾದುದು ಮಾಡಿಹಾಕುತ್ತ ಮೌನವಾಗಿಯೇ ಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸುವ ಅಮ್ಮ... ಹೊಸವರ್ಷದ ದಿನವೂ ಬಿಡದೆ ನಮ್ಮಜ್ಜನಿಗೆ ಕಾಟ ಕೊಡುವ ನಾನು-ನನ್ನ ತಮ್ಮ... ಈ 'ಪಿಶಾಚಿ ಪುಳ್ಳಿ'ಗಳ 'ಉಪದ್ರ' ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗದೇ ಒ೦ದೆರಡು ಮಾತಾಡಿದರೂ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ಅಪ್ಪ ನಮಗೆ ಕ್ಲಾಸ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವರೆಗೆ ಬ೦ದಾಗ ನಮ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಬರುವ ನಮ್ಮಜ್ಜ...
ಸ೦ಜೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದ೦ತೆಯೇ ಅದೇನೋ ಇರಿಸುಮುರಿಸು. ಮುಗಿದೇ ಹೋಯಿತಲ್ಲ ವಿಷು... ಇನ್ನು ಒ೦ದು ವರ್ಷ ಕಾಯಬೇಕಲ್ಲ ಅ೦ತ ಏನೋ ಮ೦ಕುತನ. ನಾಳೆಯಿ೦ದ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಏಕತಾನತೆ.. ಎನ್ನುವ ಬೇಸರ.
ವರ್ಷಗಳು ಒ೦ದೊ೦ದಾಗಿ ಉರುಳಿವೆ. ಬದುಕು ಬದಲಾಗಿದೆ. ಅಜ್ಜ-ಅಜ್ಜಿ ಈಗಿಲ್ಲ. ಊರು, ಜನ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಆ ತು೦ಬು ಹಬ್ಬದ ವಾತಾವರಣ ಈಗಿಲ್ಲ... ಮತ್ತು ನಾನು ಅಲ್ಲಿಲ್ಲ... ನಾನು ಎಲ್ಲಿದ್ದೇನೋ ಅಲ್ಲಿ, ಆ ಊರಿನ ಹಬ್ಬಗಳನ್ನು Company ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಆಚರಿಸುವ, Company ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆರಾಮಾಗಿರುವ cosmopolitan culture [:-)]ಬೆಳೆಸಿಕೊ೦ಡಿದ್ದೇನೆ.
ಆ ವಿಷುವಿನ ಸ೦ಭ್ರಮದ ದಿನಗಳು ಮಾತ್ರ ಸ್ಮೃತಿಯಾಗಿ ಉಳಿದಿವೆ.
9 comments:
ಶ್ರೀ,
ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿದೆ ವಿಷು ಆಚರಣೆ..
>ಅದರಲ್ಲಿ ದೇವರಿರುವುದಿಲ್ಲ, ದೈವಗಳಿರುತ್ತವೆ
ಅಂದ್ರೆ ?
atleast ಈ ತರ ಹಬ್ಬ ಒಂದು ಮಾಡ್ತ ಇದ್ದೀವಿ ಅನ್ನೋ ಕಾಲ ದೂರ ಎನು ಇಲ್ಲ..ಈಗಲೂ ನಿಮ್ಮ ಕಡೆ ಹೀಗೆ ಇರುತ್ತಾ ಹಬ್ಬ ಅಥವಾ ಸಮಯದ-modern ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗಿದೆಯಾ?
ಅಂದಾಗೆ ವಿಷು ಹಬ್ಬದ ಶುಭಾಶಯಗಳು !
ನಿಮ್ಮ ವರ್ಷ ಪೂರ್ತಿ ನಗುನಗುತ್ತಾ ಸುಖ-ಸಂತಸದಿಂದ ಇರಿ !!
ವಿಷು ಈಗಲೂ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸರಿಸುಮಾರು ಹೀಗೇನೆ, ಆದರೆ, ಪಾದೆ ಹೂ, ಮಾವಿನ ಹೂ, ಗೇರು ಹೂ- ಸಿಗಲ್ಲ.
ಹೌದು ನಾನೂ ಕೇಳಿದ್ದೆನೆ. ತುಳುವಿನಲ್ಲಿ "ಬಿಸು ಪರ್ಬ".. ಹೇಗೆ ಆಚರಿಸ್ತಾರೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ...
ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದ ನಂತ್ರ ಎಲ್ಲ ಹಬ್ಬಗಳೂ ನಂಗೆ cosmopolitan cultur ಆಗಿದೆ, ದೀಪಾವಳಿ ಬಿಟ್ಟು.
ಶಿವ್, ದೈವಗಳು ಅ೦ದ್ರೆ ಜಾನಪದದಲ್ಲಿ ಹಾಸುಹೊಕ್ಕಾಗಿ ಜನರ ನ೦ಬಿಕೆ ಗಳಿಸಿರ್ತವೆ, ಆದ್ರೆ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಅಧಿಕೃತವಾಗಿ ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಉಲ್ಲೇಖ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ರಾಮ, ಕೃಷ್ಣ, ಶಿವ, ದುರ್ಗೆ ಇತ್ಯಾದಿಯವರು ದೇವರ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ನಾಗ, ರಕ್ತೇಶ್ವರಿ, ಗುಳಿಗ, ವಿಷ್ಣುಮೂರ್ತಿ ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ದೈವದ categoryಯಲ್ಲಿ ಬರ್ತವೆ.. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡ - ಕಾಸರಗೋಡಿನ ಗೆಳೆಯರು ಮಾತ್ರ ಕೊಡಲು ಸಾಧ್ಯ.. :)
ಎಪ್ರಿಲ್ ೧೪-೧೫ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ವಿಷು ಬರ್ತದೆ. ಹಬ್ಬ ಬದಲಾಗೂದಿಲ್ಲ, ಆಚರಿಸೋ ಜನ ಬದಲಾಗಿರ್ತಾರೆ, ಅಷ್ಟೆ... :)
ಪಾದೆ ಹೂ, ಗೇರು ಹೂ -ಹಣ್ಣು ಎಲ್ಲಾ ಸಿಗ್ತದೆ, ಹುಡುಕ್ಬೇಕು ಅಷ್ಟೆ. ಅದ್ನೆಲ್ಲಾ ಹುಡುಕಿ ತರ್ತಿದ್ದ ಮಕ್ಳು ದೊಡ್ಡವ್ರಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀವಲ್ಲ, ಅದ್ಕೆಲ್ಲ ನಮ್ಮತ್ರ ಸಮಯ್ ಎಲ್ಲಿ? ;-)
ಅಂತೂ ಕೊನೆಗೂ ವಿಷು ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ಬರೆದ್ರಲ್ಲ ಸಂತೋಷ. ವೇಣುವಿನೋದನ ಬ್ಲಾಗ್ ಮುಖಾಂತರ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದೆ. ನಿಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗ್ ಲಿಂಕ್ ಹಾಕೋದಿಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ ನೀಡುವಿರಲ್ಲಾ?
ಶ್ರೀ,
ವಿಷು ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ಬರೆದಿದ್ದನ್ನು ಓದ್ತಾ ಹೋದಂತೆ ಖುಷಿಯಾಯ್ತು. ಹಬ್ಬದ ಸಡಗರ ನೆನಪು ಬರುತ್ತಾ ಇತ್ತು. ಕೊನೆಯ ಪ್ಯಾರಾಗೆ ಬಂದಂತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಡಲ್ಲಾಗಿ ಬಿಟ್ಟೆ. ಸುಮಧುರ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಮೆಲುಕು ಹಾಕುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದೀರಾ...ಧನ್ಯವಾದಗಳು.
@ವಿಜೇ೦ದ್ರ
ಎಲ್ಲರ್ದೂ ಅದೆ ಕಥೆ ಕಣ್ರೀ.
@ಮಹೇಶ್
ಕೊನೆಗೂ - ಅಂದ್ರೇನ್ರೀ..? :) ಬರ್ತಾ ಇರಿ.
@ರಾಜೇಶ್
ಬರೀತಾ ನಾನೂ ಡಲ್ಲಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.. ಸುಧಾರಿಸ್ಕೊಳ್ತಿದ್ದೇನೆ.. ವಿಷುವಿನ ಶುಭಾಶಯಗಳು, ನನ್ ಹೆಸ್ರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ತಿನ್ನಿ.. :)
Paapi, ennannu PISHAACHI helideya neenu??
:-(
ಈ ಸಲ ವಿಷುಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೊಗಿಲ್ಲ ಆದ್ರೆ ಈ postನಿ೦ದ ಮನೆಯ ನೆನಪಾಯಿತು. ಹಬ್ಬ miss ಮಾಡಿಕೊ೦ಡದ್ದಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಬೇಜಾರು..
Post a Comment